Dla wielu The Bunkier to zwykły budynek zlokalizowany w Centrum miasta. Dla nas to miejsce pełne tajemnic zapisanych na kartach historii. Fascynująca opowieść o pracy robotników, którzy pod przymusem nazistów wznieśli Schron to cenna wartość dla poznaniaków. Przedstawiamy wam opowieść o miejscu pełnym mroku i tajemnicy, który rodzi dreszcz emocji już po przekroczeniu progów.

Budowa Schronu rozpoczęła się jesienią 1944 r. Polscy robotnicy wybudowali dwupiętrowy obiekt, będący jednym z wielu punktów na mapie niemieckiej łączności kolejowej (BASA) Zależało im na centralizacji sieci kolejowej, która, już podczas II Wojny Światowej obejmowała całą okupowaną Europę. Był to jeden z lepszych systemów łączności, umożliwiający skoordynowanie transportu na bardzo rozległym terenie. W obliczu bombardowań aliantów, wszystkie węzły łączności, a raczej ich niezbędne do funkcjonowania osprzętowienie, postanowiono zabezpieczyć, budując odporne na ataki bunkry. Podobne Schrony istnieją między innymi w Kolonii, Monachium, Norymberdze czy Berlinie.

Lokalizacja The Bunkier w Poznaniu

The Bunkier mieści się w ścisłym centrum miasta, przy skrzyżowaniu ulic Taczaka, Taylora i Kościuszki, na obrzeżach dawnej dzielnicy cesarskiej. W latach 40‘ w okolicy Schronu mieściła się bocznica kolejowa oraz budynki magazynów wojskowych. Na teren magazynów doprowadzony był tor kolejowy. Jedynym budynkiem reprezentującym istniejące tam kiedyś budowle jest budynek wozowni, użytkowany obecni przez Wyższą Szkołę Bankową. Schron posiada własny system uzdatniający powietrze. Specjalnie stworzone w tym celu komory oraz pomieszczenia są w stanie zasysać tlen z zewnątrz, filtrować go oraz rozprowadzać na wszystkich piętrach. Ponadto wyposażony został w klimatyzatory oraz grzejniki.

Każda z kondygnacji posiadała swoje przeznaczenie.
I – to poziom techniczny,
II – miała na celu realizację zasadniczych funkcji Schronu
III – to kondygnacja dla personelu

Ściany w całym obwodzie Schronu mają 2 m grubości, strop natomiast ma wysokość od 2,5 do 2,8 m grubości. Na zewnętrznej ścianie bunkru zamieszczony jest dźwigar służący do przenoszenia ciężkich ładunków. Kiedy ukończono budowę Schronu, koniec III Rzeszy był bliski. Nie wiadomo, czy bunkier został wyposażony w niezbędną technologię, ani czy został wykorzystany w walkach w 1945 r. Zaraz po Wojnie, bunkier był wykorzystywany jako magazyn, następnie został oddany na potrzeby Obrony Cywilnej.

Przez ostatnie 25 lat, Schron stał opuszczony. Gdy dotarliśmy na miejsce, musieliśmy odgruzować niektóre wejścia, zastawione żeliwnymi płytami oraz uporządkować wiele pomieszczeń. Dziś The Bunkier to miejsce spotkań, ale wciąż z tajemnicą i historią w tle.